Hoca Nasreddin Birgün… | Nasreddin Hoca Fıkraları

Hoca, maddi bakımdan,
Sıkılınca bir ara,
Satmak için, eşeği,
Götürür bir pazara.

Hemen kurnaz bir cambaz,
Hocayı fark ederek,
Yaklaşıp der ki: (Hoca,
Satılık mı bu eşek?)

Hoca, (Evet) deyince,
Başlar muayeneye.
Der ki: (Hayvan maalesef,
Yaramaz bir nesneye.

Baksana çok da yaşlı,
Hasta mıdır bu nedir.
Ne yük taşır, ne insan.
Çok yakında geberir.)

Cambazın sözlerine,
İnanır Hoca merhum.
Güç bela on akçeye,
Satar ve olur memnun.

Cambaz alır hayvanı,
Ve başlar methetmeye.
Hoca da, gerilerden,
Koyulur dinlemeye.

Adam der: (Eşek değil,
Mübarek sanki attır.
Yük çekme hususunda,
Katır bile hiç kalır.)

Bunu duyan insanlar,
Toplanırlar haliyle,
Artırırlar fiyatı,
Açık artırma ile.

On akçeden başlayıp,
Kırk beşe çıktığında,
Hoca dayanamayıp,
Koşar gelir anında.

(Durun!) der, (Elli akçe,
Veriyorum buna ben.)
Ve eşeği alarak,
Evine döner hemen.

Der ki: (Hanım, bu eşek,
Ne cins hayvanmış meğer,
Elden kaçırıyordum,
Göz açmasaydım eğer.

On akçeye satmışken,
Öğrendim de her şeyi,
Elli akçeyi sayıp,
Zor kurtardım eşeği.)
(…Serdar Uyan)